Parafia pw. Trójcy Przenajświętszej

Po raz kolejny na czas Adwentu w naszym kościele zostało ustawione drzewko, na którym umieszczone są serca, na odwrocie których zapisane są prośby dzieci z ubogich rodzin naszej parafii.

Po zapoznaniu się z prośbami i uznaniu, że jesteśmy w stanie je zrealizować, prosimy o zabranie serca, by zrealizować owe prośby.

Następnie do 21 grudnia prosimy przynieść gotowe paczki pod ołtarz, dołączając do nich wcześniej zdjęte papierowe serce.

Dziękujemy Wszystkim za włączenie się w tę akcję pomocy dzieciom.

Rekolekcje Oddanie 33

W środę 24 marca dobiegają końca rekolekcje Oddanie 33, które przeżywaliśmy  w domu – za pośrednictwem rozważań zamieszczonych  w książce. Zapraszamy te osoby, które podjęły się trudu tych rekolekcji  w najbliższą środę, na Mszę św. nowennową ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy o godzinie 18⁰⁰, bowiem podczas tej Mszy św. dokonamy uroczystego zawierzenia. Proszę o przyniesienie ze sobą Aktów zawierzenia.

Drzewko Serc

Na czas Adwentu przy ołtarzu ustawione zostało drzewko, na którym umieszczone są serca, na odwrocie których zapisane są prośby dzieci z ubogich rodzin naszej parafii.

Po zapoznaniu się z prośbami i uznaniu, że jesteśmy w stanie je zrealizować, prosimy o zabranie serca, by zrealizować owe prośby.

Następnie do 24 grudnia prosimy przynieść gotowe  paczki  pod ołtarz, dołączając do nich wcześniej zdjęte papierowe serce.

Różaniec do granic nieba

Nasza parafia włącza się w dzieło Różaniec Do Granic Nieba. Modlitwa ta będzie trwała całą oktawę Uroczystości Wszystkich Świętych, tj. od dziś do przyszłej niedzieli włącznie, podczas której będziemy modlić się za naszą Ojczyznę. Rozpoczynać się będzie po Mszy św. o godz. 18.00. Zachęcamy, by aktywnie uczestniczyć przez całą oktawę w tej modlitwie. Chętnych zapraszamy dziś po wieczorowej Mszy św.

Szczegóły znajdziemy na stronie: www.https://rozaniecdogranic.pl/

Słowo Księdza Proboszcza do Parafian

Moi Kochani Parafianie!

Wszyscy z pokorą i nadzieją przyjmujemy ten trudny okres pandemii oraz wynikające z tej sytuacji rozmaite ograniczenia, boleśnie dotykające także naszego życia duchowego. Czas przez nas przeżywany powoduje, iż budzi się  w nas obawa o jutro. Nikt z nas nie lubi rzeczy, które są dla nas nieznane. Bardzo często pojawiają się w nas wtedy negatywne emocje, lęk, strach przed tym, co może nastąpić. Obecnie wszyscy na własnej skórze doświadczamy niewiadomej jutra, która związana jest z panującą pandemią koronawirusa. Z pewnością chcielibyśmy, aby ta cała sytuacja zakończyła się, żebyśmy mogli swobodnie poruszać się, wyjść kiedy i dokąd chcemy, odwiedzić naszych bliskich, znajomych, pójść do kościoła, w ulubione miejsca, bez lęku, że możemy zachorować.

W tych dniach bardzo przypominamy apostołów, którzy po śmierci Jezusa, z lęku skryli się w wieczerniku. Zamknęli się w tym miejscu, gdzie spędzili ostatnie chwile wraz z Nim, tam gdzie czuli się bezpiecznie, gdzie czuli Jego obecność i bliskość. W tym trudnym dla nich momencie byli razem. Podobnie i my w tych dniach jesteśmy szczelnie odizolowani, za zamkniętymi drzwiami z obawy przed śmiercionośnym mikrobem. Jesteśmy pełni niepewności o to, co przyniesie nam jutro. Ta sytuacja sprawia, iż tęsknimy za Jezusem Chrystusem, z którym nie możemy się spotkać jak poprzednio  w naszym parafialnym wieczerniku.

Wielu z Was z tego powodu doświadcza ogromnego bólu duszy, gdyż nie może być przy swoim Mistrzu, na żywo podczas liturgii i wsłuchiwać się w Jego słowa ani karmić się Jego Ciałem. Wielu uczestniczy w tych dniach  w Eucharystiach dzięki transmisjom radiowym, telewizyjnym i internetowym. Ten czas stał się usilnym poszukiwaniem kontaktu z Chrystusem.

Dla wielu obecna chwila jest dobrą motywacją do tego, aby zastanowić się nad swoim życiem. Mamy okazję zatrzymać się i odłożyć na bok to, co na co dzień nas zajmuje, za czym tak usilnie gonimy. Okres ten uświadamia nam, co tak naprawdę w życiu warte jest zachodu. Kwarantanna być może pozwala nam wyhamować i dostrzec wartości, do których się przyzwyczailiśmy, a które być może przestaliśmy już zauważać, bo były takie zwyczajne, normalne, oczywiste. Czasem potrzeba stanu wyjątkowego, abyśmy się obudzili i przetarli oczy oraz docenili to, co straciliśmy – choćby tylko na krótko.

Wykorzystajmy te dni na zacieśnienie więzi rodzinnych i sąsiedzkich. Odkryjmy na nowo męża, żonę, dzieci, sąsiada… Spójrzmy także na stan swojej wiary. Papież Franciszek w orędziu podczas nabożeństwa na pustym Placu św. Piotra powiedział: „Myśleliśmy, że zawsze będziemy zdrowi w chorym świecie, to nie jest czas Twojego sądu, ale naszego wyboru tego, co się liczy”. Pochylmy się nad tymi przejmującymi słowami i przemyślmy je bardzo głęboko odnosząc je do stanu swojego ducha. Warto ten czas, który teraz mamy, poświęcić także na głębszą modlitwę, na zasłuchanie się w Boże słowo oraz na odkrycie wartości sakramentów świętych.

Pamiętajmy o ufności Dziecka Bożego i oddaniu się pod opiekę Miłosiernego Boga i Maryi. Tak robili nasi przodkowie w trudnych momentach historii. A trudnych i nieraz wydawałoby się beznadziejnych sytuacji nie brakowało. Wystarczy znać historię. Zawierzajmy modlitwie siebie i swoich bliskich Bożej Opatrzności oraz starajmy się spokojne i godnie przejść wspólnie przez ten trudny i ważny czas.

My kapłani wierzymy w Waszą wewnętrzną cierpliwość, siłę i  braterską odpowiedzialność za życie swoje i drugiego człowieka, która pozwoli nam wszystkim przetrwać tę próbę. Mimo niemożności uczestniczenia wiernych  w nabożeństwach i Mszach św. w kościele, nie przestajemy się modlić za każdego kto buduje wspólnotę parafii Trójcy Przenajświętszej. Jednocześnie zapewniamy, że jesteśmy gotowi do duchowej pomocy i posługi, każdemu potrzebującemu. Mamy nadzieję, że rychło się spotkamy – uwolnieni od lęku  i zagrożenia, bezpieczni przy ołtarzu naszego Pana Jezusa – Lekarza ciał i dusz.

Z braterskim pozdrowieniem

  Ks. kan. Ryszard Olejnik – Proboszcz

wraz z księżmi Wikariuszami